- yoğrulmuş
- «Yoğrulmaq»dan f. sif. Yoğrulmuş xəmir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
hamur açmak — yoğrulmuş hamuru inceltip yufka durumuna getirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
bulgurlu köfte — is. İnce bulgurla yoğrulmuş köfte … Çağatay Osmanlı Sözlük
halita — is., kim., esk., Ar. ḫalīṭa 1) Alaşım 2) mec. Birden çok ögeden oluşmuş karmaşık bir bütün Dede tecrübe neticesiyle her insanın zıt şeylerden yoğrulmuş bir halita olduğunu biliyordu. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
hamur — is., Ar. ḫamīr 1) Unun su veya başka sıvılarla yoğrulmuş durumu 2) Kâğıtta tür, nitelik 3) sf. İyi pişmemiş (ekmek ve hamur işleri) 4) mec. Öz, asıl, maya Birleşik Sözler hamur boya hamur çorbası hamur işi hamur tahtası hamur tatlısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yoğrulmak — nsz 1) Yoğurma işi yapılmak veya yoğurma işine konu olmak 2) mec. Özellikleri, nitelikleri birbirine karıştırılmak Antakya nın taşı, toprağı, efsane ve tarih ile yoğrulmuş, havası ve suyu sır ve sihir ile karışmıştır. R. H. Karay 3) Metal kap bir … Çağatay Osmanlı Sözlük
acıtmalı — (Göyçay) xəmiri maya ilə yoğrulmuş çörək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ana — is. 1. Övladı olan qadın. Ana məhəbbəti. Mehriban ana. Bütün qədim şairlər analarının südü ilə yoğrulmuş dildə yazırdılar. – Anasına bax, qızını al. (Məsəl). <Zeynəb:> Eh, Dilrüba, sən özün də ana olacaqsan. M. S. O.. Gəlinin sözləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəhm — is. <ər.> Anlama, anlaq, dərrakə. Olmasın fəhmin, əqlin, idrakın; Var nə qəm ta ki vardır əmlakın. M. Ə. S.. Fəhm etmək – anlamaq, başa düşmək, dərk etmək. Ariflər, fəhm eləyin; Süzüb gedən yarə baxın! A. Ə.. Rəğbət və narazılıqla yoğrulmuş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
makarun — <ital.> Su və yumurtadan yoğrulmuş buğda unu xəmirinin qurudulmasından hazırlanmış yeyinti məhsulu, habelə ondan hazırlanmış xörək. Makaron süzmək. – <Mehribanın> evdə bir az makaronu, bir az da yağı qalmışdı. H. Seyidbəyli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sıxıntı — is. 1. Çətinlik, qısıntı, yoxsulluq, ehtiyac, korluq, güzəran ağırlığı. <Əmrah> başdan ayağa sıxıntı, fəryadla yoğrulmuş bir həyatdan küsməkdə haqlı idi. M. Hüs.. Durnanın uşaqlığı sıxıntı içərisində keçmişdi. Ə. S.. Sıxıntı çəkmək – 1)… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti